حجاری‌هایی هنرمندانه، جزئیاتی شگفت‌انگیز

یکی از راه‌های قابل قبول برای غرق شدن در هنر معماری، منتها در وجه شخصی اش، توسط هنرمند، تاریخ شناس و معمار قابل در زمینه‌ی حکاکی و تراش سنگ، متیو سیموندس ابداع شده است. این هنرمند خلاق، مجموعه‌ای بینظیر از حکاکی‌های سنگی مینیاتوری و مبهوت کننده ارائه داده که توجه به جزئیات در آنها رشگفت انگیز است.

متیو سیموندز (Matthew Simmonds) در حال کار روی یکی از آثار جالب توجهش. او که اصالتاً بریتانیایی است، پیش از روی آوردن به هنر حجاری و سنگتراشی، تحصیلات خود را در زمینه‌ی تاریخ هنر به پایان رسانده است.

این هنرمند که معمولاً مصالح اصلی کارش، سنگ و در مواردی مرمر بوده، به شکلی هنرمندانه دنیایی از آرامش و سکوت را در قالب این بناها و سازه‌های کوچک اما قابل توجه و مسحورکننده، به تصویر کشیده است. گویی که واقعاً زندگی به دور از جریان تند و دیوانه کننده خود، در امنیت این دیوارهای سنگی جریان دارد.

تجربیات او در پروژه‌های متعدد مرمت آثار تاریخی در همراهی با  استعدادی انکار ناپذیر و کار مداوم، نقشی بسزا در ارائه‌ی این حجاری‌های کوچک اما تأثیرگذار بر عهده داشته است.

قطعات بزرگی از سنگ و مرمر با تلاشی بی‌وقفه و تحسین برانگیز و البته به لطف ضربات دقیق و ظریف اسکنه، به نمایشی باشکوه از سازه‌های جالب توجه تبدیل شده‌اند. در آثار سیموندز این نکته به خوبی مشهود است، جایی که گاهی طاق هلالی، گاهی ستون، درب و پنجره و گاهی پلّه‌های سنگی از دل مرمر رخ نموده و با جزئیاتی قابل تأمل به جلوه گری می‌پردازند.

پیشتر متیو سیموندز در زمینه‌ی مرمت دیر وست مینستر (Westminster Abbey) و کلیسای جامع الی (Ely Cathedral) در انگلستان مشغول به فعالیت بوده است. او تمام تجربیات، مهارت‌ها، دانش و قوه‌ی خیال پردازی شگفت انگیز خود را برای خلق این فضاهای اغواکننده‌ی مینیاتوری به خدمت گرفته و هنر سنگتراشی را به بهترین شکل در قالب این آثار حجاری به معرض دید عموم قرار داده است.

نور و سایه نقشی قابل توجه در ارائه‌ی هر چه باشکوه‌تر این سازه‌های سنگی ایفا می‌کنند، این در حالی است که این هنرمند ساکن ایتالیا، با دقتی مثال زدنی به جزئیات کار توجه نشان داده و هیچ نکته‌ای را از نظر دور نمی‌دارد. 

این سازه‌های کوچک سنگی، راهی متفاوت را در ارائه‌ی پرسپکتیو در پیش گرفته‌اند، و البته مگر هدف غایی هنر و هنرمند، چیزی به غیر از این است؟ گشودن دریچه‌ای متفاوت پیش چشم مخاطب، تا دنیا را از زاویه‌ای دیگر نگریسته و مفهوم زندگی را از دید خود درک کند.

طاق‌های گنبدی، مسیرهای عبور الهام گرفته شده از سبک گوتیک و یا چشم اندازهای پنهان شده، همگی به عنوان بخشی از انحراف طبیعی هنرمند از به تجسم در آوردن فضاهای معمول و آشنا به خدمت گرفته شده‌اند. پرواضح است که الهام بخش این سازه‌ها، آثار معماری درخشانی همچون کلیساهای سبک باروک و معابد روم باستان بوده، ولی هنرمند عامدانه سعی در تغییر تصویر و انعکاس آنها در ذهن مخاطب داشته است.

تصور کنید شانس به نمایش گذاشتن یکی از این حجاری‌های زیبای سنگی را در منزل خود به دست آورده‌اید، چه حسی خواهید داشت؟ آیا هنر حجاری و سنگ تراشی توجه شما را هم به خود جلب کرده؟ و به نظر شما هنرمند تا چه حد در انتقال حس خود به مخاطب موفق عمل کرده است؟